Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

"Φιλίππος Κτενιαδάκης": Ο βιολάτορας από την Γαλίφα.






Παρουσιάστηκε την Κυριακή στην Τοπική Κοινότητα Γαλίφας, η νέα έκδοση του Δήμου Χερσονήσου «Φιλίππος Κτενιαδάκης. Ο βιολάτορας από τη Γαλίφα», επί μέρους έργο της σειράς  Κρήτες Παραδοσιακοί Μουσικοί.
Σε μια σεμνή και καλά οργανωμένη εκδήλωση από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γαλίφας, μίλησαν για το βιβλίο και τον καλλιτέχνη ο γιος του Δ. Κτενιαδάκης, η Μαρία Χναράκη, καθηγήτρια Πανεπιστημίου Drexel, ο Κωνσταντίνος Παπαδάκης, φιλόλογος και ο Νίκος Μανιουδάκης, ερευνητής στο ΙΥΜ/ΙΤΕ. Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Ντίνος Κωνσταντόπουλος.


Το βιβλίο προλογίζει ο Δήμαρχος Χερσονήσου κ. Ζαχαρίας Δοξαστάκης, ο οποίος στον χαιρετισμό τους αναφέρει:
«Είναι γνωστό και βέβαιο πως η ιστορία δεν γράφεται μόνο με τις ενέργειες και την πρωτοβουλία των ηγετών, μα και με τη συμβολή και τη δράση των ανωνύμων. Μια νίκη στο πεδίο της μάχης δεν οφείλεται μόνο στον σχεδιασμό και τις επινοήσεις των στρατηγών, μα και στο θάρρος, στη γενναιότητα και την ψυχή των στρατιωτών. Κι απ’ αυτό φυσικά, δεν αποκλίνει κανένα έργο δημιουργικότητας.
Στο πεδίο της μουσικής, της δικής μας κρητικής μουσικής –που εδώ μας ενδιαφέρει- πολλοί είναι εκείνοι που εξακολουθούν να παραμένουν στην πίσω, στην αθέατη πλευρά της μουσικής ιστορίας του τόπου μας, μιας ιστορίας που δικαιολογημένα θεωρείται οργανικό κομμάτι του ευρύτερου πολιτιστικού μας οργανισμού, αφού μ’ αυτήν δένονται άμεσα και αδιάσπαστα όχι μόνο ο χορός και το τραγούδι, ζωντανές κι αυτές εκφάνσεις της λαϊκής ψυχής, αλλά και πτυχές και στοιχεία πάμπολλα από την πλούσια, σε κάθε μορφή  και επίπεδο, παράδοση και ιστορία μας.


Ο Δήμαρχος Χερσονήσου κ. Ζαχαρίας Δοξαστάκης, ο Αντιδήμαρχος Χερσονήσου κ. Γεώργιος Μακράκης και η σύζυγος του Φιλίππου Κτενιαδάκη.

Αιώνες εκοιμήθησαν οι βασιλείς των Αχαιών στους τάφους των, έως ότου η σκαπάνη του Σλήμαν ετάραξε τον ύπνο τους, αναφέρει η ιστορία προκειμένου να δηλώσει το ανασκαφικό έργο του αρχαιολόγου στις Μυκήνες και να το φέρει στο φως.
Η περίπτωσή μας βέβαια δεν αναφέρεται στην αρχαιολογική σκαπάνη, μα σ’ εκείνη που από το βύθος του χρόνου επιχειρεί να ανασύρει κι αυτή στο φως μουσικά κομμάτια, έργα συντοπιτών καλλιτεχνών, λυράρηδων, βιολητζήδων, λαουτιέρηδων κλπ., που στο χείλος του γκρεμού πλέον απειλούνται να χαθούν και ν’ απολησμονηθούν. Κι αυτό, γιατί η ατολμία κι η αβελτηρία των ανθρώπων ή και διάφορες συνθήκες (πολλές φορές στη θέση τους τοποθετούμε την τύχη) διευκολύνουν τον άτεγκτο χρόνο στην αέναη ροπή και τάση του να καλύπτει εσαεί με τον πνιγηρό μανδύα της λήθης όσα ή οι άνθρωποι διαχειρίζονται με μειωμένο ενδιαφέρον (ή και απερισκεψία) ή παράγοντες απροσδιόριστοι και αφανείς ωθούν σε παραγκωνισμό, που με βεβαιότητα οδηγεί στον αφανισμό.
Αυτόν ακριβώς τον αφανισμό του μουσικού έργου ενός παλιού, απόντος πλέον από τη ζωή, συνδημότη μας βιολάτορα από τη Γαλίφα, του Φιλίππου Κτενιαδάκη, επιχειρεί ν’ αναχαιτίσει η παρούσα έκδοση του Δήμου μας, με την πεποίθηση πως συμβάλλουμε στη διάσωση και διατήρηση των θετικών δημιουργημάτων της παράδοσής μας, αξίας που, αν σε κάθε εποχή ενισχύει και συντηρεί την εθνική ψυχή και φιλοτιμία, σήμερα ιδιαίτερα που η χώρα βιώνει μια από τις δυσκολότερες ίσως καμπές του βίου της (σε όλες τις εκφάνσεις και όχι μόνο την οικονομική) έχει ανάγκη από αναθέρμανση και ολόθερμη και ομόθυμη στήριξη, προκειμένου να κρατήσει και να συνεχίσει αλώβητη και περήφανη την αέναη δημιουργική της πορεία. Κι ένα τέτοιο πνεύμα έχουμε χρέος να μεταλαμπαδεύσουμε πρωτίστως στους νέους μας.
Με την προσδοκία και την ελπίδα τέτοιες προσπάθειες να βρίσκουν και στο μέλλον μιμητές, εκφράζω, και εκ μέρους του δημοτικού συμβουλίου, τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στους πρωτεργάτες αυτού του εγχειρήματος.»

Στη λύρα ο γιος του καλλιτέχνη Δημήτριος Κτενιαδάκης και στη μαντόλα ο Παπαδάκης Γιάννης, συνεργάτης του Φιλίππου.

Δείτε το βίντεο από την εκδήλωση 







 πηγή :/www.hersonissos.gr/:www.cretapost.gr


Το Βίντεο  είναι από τον  Μιχάλη Παπαδομανωλάκη που συμμετείχε με το βιολί του στην εκδήλωση   





1 σχόλιο:

  1. Εξαιρετική προσπάθεια σε μια πολύ προσεγμένη έκδοση και για όλους εμάς, που έχουμε κάποιες αναμνήσεις από το χωρίο, είναι ένα είδος νοσταλγικής βουτιάς στο παρελθόν. Ξεφυλλίζοντας λοιπόν τις σελίδες του βιβλίου είναι σαν να ξεφυλλίζουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, ίσως το ποιο σημαντικό ,γιατί είναι αυτό που θα μας στοιχειώνει τελικά, σε όλη μας την ζωή . Θυμούμαι λοιπόν να παίζουμε μπάλα στο Μιχαήλ Αρχάγγελο και να σταματούμε για λίγο να ακούσουμε το Φιλίππο να παίζει το βιολί του , θυμούμαι ακόμα ένα κόκκινο τεράστιο ραδιόφωνο με δυο ηχεία που είχε η γιαγιά η Αριστέα και το φέρνα στο καφενείο του πατέρα μου, και εκεί ο Φιλίππος με ένα καλώδιο συνέδεε το βιολί, και με ένα μαγικό τρόπο για μένα, το βιολί ακουγόταν μέσα από το ραδιόφωνο και μαζί με τον Γελεκάκι και την μαντόλα του, ξεκινούσε το γλέντι. Μέσα σε αυτή τη μυσταγωγία, μέσα στο ρυθμό και την αρμονία της μουσικής, την απλότητα και την δωρική σοφία της μαντινάδας , την παραζάλη του χορού και της ρακής , έβλεπες ανθρώπους συναισθηματικά απογυμνωμένους, παραδομένους στις χαρές , στις λύπες στους έρωτες και με ένα ασίγαστο πάθος για ζωή.

    Αρκετά αργότερα, θέλησα να μπω και εγώ, στο μαγικό αυτό κόσμο της μουσικής, αγόρασα μια κιθάρα και προσπαθούσα μέσα από νότες, συγχορδίες, τόνους και ημιτόνια να βρω μια άκρη δυσκολευόμουνα αρκετά, αλλά όταν κατάφερνα να βάλω μερικές νότες στη σειρά η χαρά μου ήταν απερίγραπτη , κάποια στιγμή σκέφτηκα τον Φιλίππο αλλά ντρεπόμουνα κιόλας , κάποια μέρα λοιπόν στο καφενείο του λέω

    " θείε έχω μια κιθάρα να την φέρω να μου δείξεις λίγο" , αμέσως πρόθυμος έφερε το βιολί , και εγώ την κιθάρα , έπαιζε λοιπόν ένα σκοπό και μου έδειχνε που να πατάω , στην πιο χοντρή χορδή της κιθάρας , και να παίζω μια μόνο νότα συνεχόμενα προσπαθώντας να βρω τον ρυθμό , είδα ότι ταίριαζε και μου έκανε μεγάλη εντύπωση, με πόση απλότητα και λιτότητα, μπορούσε να μεταδώσει το μεράκι του , για μένα ήταν μάθημα ζωής .

    ΑπάντησηΔιαγραφή